یادگیری و یادآوری در روانشناسی
یادگیری و یادآوری در روانشناسی:بنا به نظریه روانشناسی یادگیری زمانی صورت می پذیرد که اطلاعات دریافتی تمام مراحل حافظه را طی کنند و وارد حافظه دراز مدت شوند. پس از آن، هر زمان که ما بخواهیم از یادگیري ها یا آموخته هایمان سود ببریم باید آن ها را یادآوري کنیم.
یادآوري به دو صورت انجام می گیرد:
- بازشناسی
- بازخوانی
بازشناسی یعنی اینکه تشخیص دهیم که موردي یا مطلبی را شناسایی می کنیم یا نه. بازخوانی به این معنی است که مطلب مورد نظر را کاملاً از حافظه فرابخوانیم. معمولاً چنین فرضمی شود که بازشناسی مقدمه بازخوانی است. یعنی در ضمن تمرین هاي یادگیري، یادگیرنده ابتدا قادر به بازشناسی و بعد قادر به بازخوانی خواهد بود. در ضمن فراموشی،عکس این اتفاق درست است.
مطلبی که خوب اموخته شده و هنوز از یادگیري آن زمان زیادي نگذشته ، قابل بازخوانی است. پس از مدتی که بدون استفاده باقی می ماند دیگر قابل بازخوانی نیست، اما قابل بازشناسی است. یعنی یادگیرنده می تواند آن مطلب را از میان مطالب دیگر بازشناسی کند، ولی قادر به تولید آن نخواهد بود. سرانجام اگر مطلب یاد گرفته شده باز هم براي مدتی بدون استفاده بماند، نه قابل یادآوري خواهد بود نه قابل بازشناسی، اما در یادگیري مجدد یا بازآموزي زودتر از مطالبی که اصلا آموخته نشده اند یادگرفته خواهد شد.
دیدگاه کاربران ...
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.