تحقیق درباره ی زکریای رازی کلاس
تحقیق درباره ی زکریای رازی
طرح پژوهش، تحقیق کامل، قابل ویرایش و آماده چاپ pdf و word
مقدمه
رازی پزشکی حاذق٬ فیلسوف و شیمیدان ایرانی است که به کاشف الکل٬ جوهر گوگرد و نفت سفید شهرت دارد. او همچنین پایهگذار شیمی نوین و از زمره پزشکانی است که بعضی از عقایدش در طب امروزی نیز به کار میرود.
تولد
ابوبکر محمد بن زکریای رازی ششم دیماه سال 243 شمسی در ری نزدیک تهران متولد شد.
او تمام دوران کودکی و نوجوانی خود را در این شهر گذراند. رازی در ابتدا علاقه زیادی به موسیقی داشت تا جایی که عود مینواخت و شعر میسرود.
سپس زرگری و کیماگری را آموخت اما زیاد طول نکشید و پس از آنکه در این راه چشمش بر اثر کار زیاد با مواد تند و تیزبو آسیب دید، برای درمان چشم به پزشکی روی آورد.
تحقیق درباره ی زکریای رازی کلاس
تحصیل در پزشکی
زکریای رازی پس از اولین سفرش در 30 سالگی به بغداد، برای شاگردی نزد حنین بن اسحاق رفت. حنین بن اسحاق به دانش پزشکی یونانی، ایرانی، هندی باستان و سایر دروس آشنا بود.
بنابراین زکریای رازی پزشکی، ریاضیات، نجوم، شیمی و فلسفه را از او آموخت. رازی همچنین دانش پزشکی را نزد علی بن سهل ربان طبری آموزش دید و در نهایت تا حدی در آن پیشرفت کرد که از استادان خود نیز پیشی گرفت.
رازی در همان سنین جوانی در بیمارستان مقتدری بغداد مشغول شد که علاوه بر آموختههای بیشتر، تجربه بیشتری نیز کسب کرد.
تجربه عملی به دست آمده در بیمارستان مقتدری به او در حرفه پزشکی کمک زیادی کرد و آنقدر به عنوان متخصص در پزشکی شهرت یافت که بیماران و دانشجویان از نقاط دوردست آسیا نزد او میآمدند.
ریاست بیمارستان بغداد
زکریای رازی در زمان سلطنت منصور بن اسحاق بن احمد بن اسد سامانی به ریاست بیمارستان ری منصوب شد. زکریای رازی در آن سالها کتاب ارزشمند «المنصوری فی الطب» را به منصور بن اسحاق تقدیم کرد.
وی همچنین به عنوان پزشک دربار سامانیان نیز خدمت کرد سپس در زمان خلافت معتضد عباسی (تقریبا 280-286 شمسی) مأمور شد تا ساخت بزرگترین بیمارستان خلافت عباسی را مدیریت کند.
داستان معروفی از زکریای رازی در این دوران وجود دارد که او با گذاشتن تکههای گوشت در محلههای مختلف شهر و انتخاب محلی که گوشتها در آن آهستهتر فاسد میشدند، مکان مناسبی برای ساخت بیمارستان جدید در بغداد تعیین کرد.
روشی که رازی برای انتخاب مکان مناسب بیمارستان اتخاذ کرد، امروزه به عنوان یک رویکرد مبتنی بر شواهد شناخته میشود.
اخلاق و صفات زکریای رازی
از مهمترین صفات این پزشک این بود که نسبت به بیماران خود بسیار سخاوتمند و نیکوکار بود و برای تشخیص و مداوای قطعی بیماران از هیچ کوششی فروگذار نبود. او با بیماران خود با شیوه ای انسانی رفتار می کرد و بدون دریافت هزینه، آن ها را درمان می کرد.
اونسبت به فقرا و بینوایان بسیار رئوف بود و برخلاف بسیاری از پزشکان آن دوره که تمایل داشتند، پادشاهان را درمان کنند . رازی به معاشرت و درمان افراد ضعیف جامعه تمایل داشت.
رازی دربارۀ جاهل عالمنما افشاگریهای متعددی صورت دادهاست و با افراد کمسواد که خود را طبیب مینامیدند و اطرافیان بیمار که در طبابت دخالت میکردند بهشدت مخالفت میکرد و بههمینسبب مخالفانی داشت.
آثار زکریای رازی
زکریای رازی آثار ارزنده و زیادی در علوم مختلف مانند طب، داروشناسی و داروسازی، حکمت، کیمیا (شیمی)، نجوم، هیات و ماوراء الطبیعه، الهیات، علوم طبیعی و امثال آنها دارد.
بنابه قول مورخان، او حدود ۲۵۹ تا ۲۷۳ جلد کتاب تالیف کرد که تفکیک آنها برحسب فهرست ابوریحان بیرونی از این قرار است: ۵۶ کتاب در طب، ۳۳کتاب در طبیعیات، ۷ کتاب در منطق، ۱۰ کتاب در ریاضیات و نجوم، ۷ کتاب در تفسیر و تلخیص کتاب های فلسفی یا طبی دیگران، ۱۷ کتاب در فلسفه، ۶ کتاب در متافیزیک، ۱۴ کتاب در الهیات، ۲۲ کتاب در کیمیا، ۶ کتاب در کفریات و ۱۰ کتاب در فنون مختلف
از مهمترین آثار او می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- کتاب الحاوی
- کتاب الکناش المنصوری
- کتاب من لایحضره الطبیب
- کتاب المرشید ، کتابی در زمینه پزشکی است.
- کتاب بیر السعاء (درمان در یک ساعت)
- کتاب الجضری و الحسبه (کتاب آبله و سرخک).
- الشکوک علا جالینوس ، (تردید در جالینوس)
- السیره الفلسفیه (رویکرد فلسفی)
- کتاب سیر الاسرار (کتاب اسرار اسرار) که در آن به موضوع کیمیاگری می پردازد.
تحقیق درباره ی زکریای رازی کلاس
روش درمانی زکریای رازی
رازی در علم پزشکی بر مشاهدات بالینی تکیه داشت. او قبل از توسل به داروها، علاج بیماری را از طریق رژیم غذایی و تغذیه ترجیح میداد.
رازی داروهای پیشنهادی را ابتدا روی حیوانات آزمایش میکرد تا اثرات آنها قبل از استفاده بر روی انسان ارزیابی شود.
او به عنوان یک جراح متخصص، اولین کسی بود که استفاده از تریاک را برای بیهوشی گزارش کرد و مصرف الکل جهت اهداف پزشکی را پیشنهاد داد.
اولین کشفیات علمی درباره بدن
کتابهای زکریای رازی شامل اولین توصیف از عمل برداشتن آب مروارید چشم است. رازی همچنین اولین کسی بود که در مورد گشاد شدن و باریک شدن مردمک چشم توسط ماهیچههای کوچک در واکنش به شدت نور توضیح داد.
بعلاوه او توضیحات مفصلی از عصب نخاعی ارائه کرد و به درستی اظهار داشت: آسیب دیدن مغز یا نخاع منجر به فلج شدن قسمتهایی از اندام بدن میشود که منبع عصبی آنها آسیب دیده یا از بین رفته است.
رازی اولین کسی بود که تشخیص داد تب، مکانیزم دفاعی طبیعی بدن هنگام مبارزه با بیماری است. او برای اولین بار درباره رینیت آلرژیک یا تب یونجه (یک اختلال رایج است و به التهاب مخاط داخل بینی در نتیجه تحریک توسط یک ماده حساسیتزا ایجاد میشود) مطالبی نوشت.
شیمی و داروسازی رازی
رازی تحصیل شیمی را پیش از پزشکی شروع کردهاست و در آن آثاری چشمگیر از خود برجا گذاشته است. عمده تأثیر رازی در شیمی طبقهبندی او از مواد است.
او نخستین کسی بود که اجسام را به سه گروه جمادی، نباتی و حیوانی تقسیم کرد. وی پایهگذار شیمی نوین است؛ با وجود آنکه کیمیاگری را باور دارد.
«هر چند که بعضی از کیمیاگران معاصر در ایران نوعی از تبدل ناقص فلزات را به طلا «تبدل رازی» مینامند؛ ولی چون رازی از دیدگاه مراحل بعدی علم در نظر گرفته شود، باید او را یکی از بنیانگذاران علم شیمی بدانیم.»در کتاب «سرّ الاسرار» او میخوانیم که مواد را به دو دسته فلز و شبه فلز (به گفته او جسد و روح) تقسیم میکند و اگر در این زمینه اشتباهاتی میکند، چندان گریزی از آن ندارد. برای نمونه جیوه را شبهفلز میخواند در صورتی که فلز بودن جیوه اکنون آشکار است.
کشفهای بسیار به رازی نسبت داده میشود از جمله:
- رازی کاشف الکل است.
- از تأثیر محیط قلیایی بر کانه پیلیت، اسید سولفوریک فراهم کرد و با داشتن اسید سولفوریک بدست آوردن دیگر اسیدها آسان بود.
- از تأثیر آب آهک بر نوشادور (کلرید آمونیوم)، اسید کلریدریک بدست آورد.
- با اثر دادن سرکه با مس، استات مس یا زنگار تهیه کرد که با آنها زخم را شستشو میدادند.
- از سوزاندن زرنیخ، اکسید آرسنیک یا مرگ موش فراهم کرد.
- برای نخستین بار از نارنج اسید سیتریک تهیه کرد.
- او نخستین پزشکی است که داروهای سمی آلکالوئیدی ساخت و از آنها برای درمان بیمارانش بهره گرفت.
پدر علم روانشناسی و رواندرمانی
رازی در حالی که به عنوان مدیر بیمارستان بغداد کار میکرد، مفهوم بخش روانپزشکی را به عنوان مکانی برای مراقبت از بیماران مبتلا به بیماری روانی معرفی کرد.
بر اساس دیدگاه وی، اختلالات روانی را باید به عنوان شرایط پزشکی در نظر گرفت و درمان کرد. او مشاهدات بالینی بسیار دقیقی از بیماران مبتلا به بیماریهای روانپزشکی انجام داد و با رژیم غذایی، دارو، کاردرمانی، رایحه درمانی، حمام و موسیقی به درمان پرداخت. رازی افسردگی را یک «اختلال وسواس فکری-اجباری مالیخولیایی» توصیف کرد که در نتیجه تغییرات جریان خون در مغز ایجاد میشود. او به پزشکان توصیه میکرد، باید همواره تلاش کنند تا بیماران خود را نسبت به امکان بهبود امیدوار و درباره اثربخشی درمان متقاعد کنند. به همین دلیل بسیاری، رازی را پدر روانشناسی و رواندرمانی معرفی میکنند.
رازی و فلسفه
رازی را میتوان برجستهترین چهره خردگرایی و تجربهگرایی در فرهنگ ایرانی دانست. وی در فلسفه به سقراط و افلاطون متمایل بود و تأثیراتی نیز از افکار هندی و مانوی در فلسفه او به چشم میخورد.
با این حال عقاید خاص خود را داشت و هرگز تسلیم افکار مشاهیر نشد؛ بلکه اطلاعات پیشینیان را مورد مشاهده و تجربه قرار میداد و سپس نظر و قضاوت خود را بیان میکرد.
در نظر او جهان جایگاه شر و رنج است؛ اما تنها راه نجات، عقل و فلسفه است. در فلسفه اخلاق رازی مسئله لذت و رنج اهمیت زیادی دارد؛ از دید او لذت امری وجودی نیست، بلکه راحتی از رنج است و رنج نیز خروج از حالت طبیعی بهوسیله امری اثرگذار است. در نتیجه اگر امری ضد آن تأثیر کند و سبب خلاص شدن از رنج و بازگشت به حالت طبیعی شود، لذت ایجاد میکند. او همچنین معتقد بود یک پزشک برجسته باید فیلسوف نیز باشد.
تحقیق درباره ی زکریای رازی کلاس
جراحی
گرچه رازی به عنوان پزشک مشهور است اما بعضی از مورخان او را به نام «جراح» می شناسند. از مطالعۀ آثار وی چنین برمی آید که در جراحی صاحب نظر بوده است. وی درباره «سنگ کلیه ها و مثانه» کتابی نگاشته و درآن تاکید کرده است در صورتی که درمان سنگ مثانه با راه های طبی مقدور نباشد،
باید به عمل جراحی پرداخت و در این کتاب از اسبابی که با آن عمل سنگ مثانه را انجام می داده، نام می برد. زکریا اولین طبیبی است که در عالم طب از سل مفصلی انگشتان صحبت کرده است. در شکسته بندی و دررفتگی ها قدم هایی برداشته و آثاری از خود به جا گذاشته است.
استعدادهای زکریای رازی
پزشکی
رازی طبیبی حاذق و پزشکی عالی قدر بود و در زمان خود شهرت به سزایی داشت. رازی از زمرۀ پزشکانی است که بعضی از عقاید وی در درمان طب امروزی نیز به کار می رود، مخصوصا در درمان بیماران با مایعات و غذا. پزشکان و محققین از کتاب ها و رسالات رازی در سده های متمادی بهره برده اند. ابن سینا رازی را در طب بسیار عالی مقام می داند و می توان گفت برای تالیف قانون از حاوی رازی استفاده فراوان کرده است.
آبله و سرخک
رازی اولین کسی است که تشخیص تفکیکی بین آبله و سرخک را بیان داشته است.
تشریح
در دوران رازی تشریح جسد انسان رواج نداشت و این کار را ناپسند و خلاف آموزه های دینی می دانستند و عموماً به تشریح میمون می پرداختند.
رازی در کتاب های خود از جمله کتاب الکناش المنصوری از تشریح استخوان های و عضلات ، مغز، چشم، گوش، ریه، قلب، معده و کیسه صفرا و… سخن گفته است و طرز قرار گرفتن ستون فقرات و سوراخ ها و زائده های آن و نخاع شوکی را به خوبی شرح داده است. رازی نخستین پزشکی است که برخی از شعبه های اعصاب را در سر و گردن شناخته و پیرامون آن ها توضیحاتی داده است.
پایان عمر زکریای رازی
رازی در سالهای پایانی عمر خود دچار آب مروارید شد و در نهایت بینایی هر دو چشم خود را از دست داد. بیرونی سبب کوری رازی را کار مداوم با مواد شیمیایی چون بخار جیوه میدانست.
یکی از شاگردان رازی از طبرستان برای مراقبت از او آمد اما بر اساس آنچه ابوریحان بیرونی گفته است او از معالجه امتناع ورزید و ضمن تشکر از نیت خیر شاگردش به او پاداشی داد و خواست تا برگردد.
رازی میدانست که روزهای پایانی عمرش را سپری میکند و ماندن شاگردش در آنجا بیفایده است. رازی نهایتا در سال 304 شمسی یعنی زمانی که 61 سال سن داشت، درگذشت.
اما پس از مرگ رازی، آرامگاه او بینامونشان بود و تاکنون اطلاعی از محل دفن وی وجود نداشت.
منابع:
https://mosts.ir
https://angapin.ir
https://digiato.com
https://www.jahaneshimi.com
https://setare.com
دیدگاه کاربران ...
جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.