خانه >> مقالات >> تحقیق در مورد بیدل دهلوی

تحقیق در مورد بیدل دهلوی

دسته بندی: تحقیق برای بچه ها, تحقیق فارسی, دهم, کلاس پنجم, کلاس چهارم, کلاس ششم, کلاس نهم, کلاس یازدهم, مقالات, هشتم, هفتم 25 / 04 / 2023 بازدید

تحقیق در مورد بیدل دهلوی

دانلود مقاله آماده همین تحقیق بصورت کامل

مقدمه:

بیدِلْ، ابوالمعالی میرزا عبدالقادر بیدل دهلوی شاعر پارسی گوی هند و صوفی و نماینده برجسته سبک هندی استکه از سالیان گذشته دارای جایگاهی خاص در علم و ادب فارسی بوده است.

تولد:

میرزا عبدالقادر دهلوی ، متخلص به بیدل که با نام بیدل دهلوی، شناخته می شود، شاعر پارسی سرای سبک هندی است. ابوالمعانی میرزا عبدالقادر دهلوی در سال 1054هـ.ق در پتنه در ایالت بهار هندوستان به دنیا آمد. پدر او از قبیلۀ برلاس ترکان جغتایی بود. این قبیله از بخارا به بدخشان، و سپس به هندوستان مهاجرت کرده و مشغول سپاهی گری بودند.

مرگ پدر و مادر:

بیدل در 5 سالگی پدر خود را از دست داد و از آن پس مادرش به او قرآن و الفبای فارسی را آموخت اما روزگار با او یار نبود و مادرش را نیز یک سال ونیم بعد از فوت پدر از دست داد و سرپرستی او را عمویش، میرزاقلندر که فردی سپاهی با خوی درویشی بود، برعهده گرفت.

تحقیق در مورد بیدل دهلوی

تحصیلات:

بیدل دهلوی به سفارش عموی خویش به آموختن ادبیات عرب پرداخت، ولی چون به ۱۰ سالگی رسید، میرزا قلندر او را از مدرسه بازداشت و برای راهنمایی او به معرفت حق او را با خود به حلقۀ درویشان برد. بیدل دهلوی قبل از زبان مادریش، بنگالی، با ریخته (که بعدها به زبان اردو شهرت یافت)، سانسکریت و ترکی آشنایی یافت و زبان های فارسی و عربی را نیز در مکتب آموخت. در شش سالگی با قرآن آشنا شد و در کم تر از یک سال آنرا ختم کرد.

فعالیت در عرصه ادبیات:

عبدالقادر در نخستین سروده هایش را بر عمویش، كه نخستین مربی و مشوق وی بود، عرضه كرد. بیدل ابتدا “رمزی ” تخلص می كرد، اما سپس با تخلص بیدل می سرود. ظاهراً بیدل نخستین شعر خود را در ده سالگی سروده است.

پیوستن به سپاه میرزا عبداللطیف:

سپاهی گری میرزاقلندر سبب شد که بیدل دهلوی در ۱۰۶۹ق در ۱۷سالگی به سپاهیان میرزا عبداللطیف، از امرای شاهزاده شجاع، بپیوندد، دوره نوجوانی شاعر مصادف با شایعه بیماری شاه جهان (حک:۱۰۳۷ـ۱۰۶۸) بود و نزاع های درونی بر سر قدرت که عظیم آباد را به یکی از کانون های اصلی شورش تبدیل کرد

آشنایی با شاه کابلی:

در سال ۱۰۷۱ بیدل دهلوی بهمراه میرزا ظریف به مرکز اُریسه رفت و در آن جا با شاه قاسم هواللهی که در ادب و حکمت و عرفان تبحر داشت، آشنا شد. در سال ۱۰۷۵ به دهلی رفت و در این شهر به خدمت عارف بزرگ، شاه کابلی، رسید.

فوت میرزا قلندر:

بیدل دهلوی در سال ۱۰۷۶ با «شاه كابلی» كه از مجذوبین حق بود، آشنا شد؛ دیدار با شاه كابلی تأثیری عمیق بر او گذاشت و در همین سال در فراق نخستین مربی معنوی اش میرزا قلندر به ماتم نشست. او در سال ۱۰۷۸ هـ.ق سرودن مثنوی «محیط اعظم» را که دریای عظیمی از تأملات و حقایق عرفانی است، به پایان رساند.

تحقیق در مورد بیدل دهلوی

آموختن ادبیات:

بیدل دهلوی به سفارش عموی خویش به آموختن ادبیات عرب پرداخت
تا سالهای ۱۹۲۰ م تأثیر و نفوذ بیدل دهلوی بر ادبیات آسیای میانه، تاجیكستان، افغانستان ادامه داشته است. در ماوراء النهر و افغانستان رسمی وجود دارد كه آنرا «بیدل خوانی» می نامند، معادل آنچه ما در ایران بعنوان «مثنوی خوانی» با «شاهنامه خوانی» داریم.

آثار بیدل:

معاصران بیدل شمار ابیات او را میان 90 و 100 هزار بیت نوشته اند، اما آنچه امروز حدود 70 هزار بیت در دست است. بیدل روزانه 500 بیت در قالب های مختلف شعری می سرود.

آثار منظوم:

الف- غزلیات:
غزلیات دیوان بیدل که جلد اول کلیات آثار او را تشکیل می دهد بالغ بر 35 هزار بیت است.
ب- مثنوی ها:
بیدل 4 مثنوی معروف و 3 مثنوی کوتاه غیرمعروف دارد که جمعا 24هزاربیت است و جلد سوم کلیات آثار او را تشکیل می دهد:
1. «محیط اعظم». نخستین منظومه عرفانی بیدل، مثنوی محیط اعظم است که شامل 270‘2 بیت است.
2. «طلسم حیرت». این مثنوی 700‘3 بیت دارد و در وزن خسرو و شیرین نظامی، به نام عاقل خان رازی سروده شده است.
3. «طور معرفت» یا «گلگشت حقیقت»، مثنوی بلند دیگری است که بر وزن خسرو و شیرین نظامی است و 300‘1 بیت دارد.
4. «عرفان» مهمترین منظومه بیدل، مثنوی عرفان اوست که بروزن حدیقۀ سنایی با 11هزار بیت است و بیدل آن را در مدت 30 سال به تدریج سروده است.

آثار منثور:

از بیدل آثاری به نثر نیز باقی مانده است:

«چهارعنصر»
«رقعات»
نکات

تحقیق در مورد بیدل دهلوی

سبک شعری بیدل دهلوی:

در آثار بیدل دهلوی، افکار عرفانی با مضامین پیچیده، استعارات و کنایات به هم آمیخته، خیال پردازی و ابداع مضامین تازه با دقت و موشکافی زیادی همراه گردیده است. در نظم و نثر سبکی خاص دارد و از برترین نمونه های سبک هندی به شمار می آید.

فوت بیدل دهلوی:

بیدل دهلوی در اواخر عمر به هنگام قتل محمد فرخ سیر (۱۱۳۱ق) که از حکمرانان حامی او بود، شعری سرود و بعد از بیم آزار دشمنان حاکم مقتول به لاهور گریخت و نزدیک به دو سال در آن شهر زیست و بعد از پایان حکومت شورشیان به دهلی بازگشت. بیدل دهلوی تا پایان عمر در خانه ای که در دهلی داشت زندگی میکرد و چون در ۴ صفر ۱۱۳۳ دیده از جهان فرو بست، بنابر وصیتش در همین خانه به خاک سپرده شد.

آرامگاه بیدل دهلوی:

آرامگاه بیدل دهلوی مدتها زیارتگاه دوستدارانش بود، ولی در آشوبهای بعدی و علی الخصوص در لشکرکشی های نادر شاه و افغان ها به شهر دهلی، مقبره او هم از بین رفت و اینک محل آن معلوم نیست.